[This statement represents collective support from individuals, groups, and activists within the Jin, Jiyan, Azadî [Woman, Life, Freedom] movement in Iran and its diaspora, demonstrating solidarity with Palestine, its life and freedom beyond the grammar and hegemonies endorsed by the Islamic Republic. This statement counters specific Iranian diaspora political figures, prominently featured in mainstream media, who claim leadership within the Jin, Jiyan, Azadî movement while shamelessly endorsing Israel's assault on Gaza and, more recently, advocating for military intervention in Iran by the US and Israel as means to undermine the government's authority at any cost. Together with this statement, we hope to initiate a collective discourse wherein Jin, Jiyan, Azadî is expanded, tied, understood, strengthened, and manifested into and through anti-imperial, anti-colonial, anti-war, anti-racist, (queer) feminist, and liberating resistance in Palestine and the broader Global South. See the statement as a Google Form here.]

برای خواندن نسخه فارسی لطفاً به پایین صفحه مراجعه کنید.
Please scroll down for the English  version of this statement
Für die deutsche Version dieses Briefes, runter scrollen
Bu açıklamanın Türkçe versiyonları için lütfen aşağı kaydırın 

المرأة، الحياة، الحرية كما في فلسطين الحرة

نحن الموقعون أدناه، الذين دافعنا عن 'جين جيان آزادي' في العام الماضي، نطالب بإنهاء الإبادة الجماعية، وندعو إلى وقف فوري لإطلاق النار، ونعرب عن تضامننا مع الشعب الفلسطيني ونضاله من أجل التحرير.

وبينما نشهد الإبادة الجماعية التي ترتكبها قوات الاحتلال التابعة للدولة الإسرائيلية ضد الفلسطينيين، وأغلبهم من سكان غزة، وكذلك سكان الضفة الغربية، فإننا نشعر بالغضب والألم والدمار. إننا نشعر بقلق بالغ إزاء اللغة العنصرية المهينة وخطاب الكراهية الذي تبثه وسائل الإعلام الغربية بشكل عرضي، والذي سهّل بشكل متواطئ أعمال العنف المستمرة. إننا إذ نجلس وسط حزن لا يوصف على عدد لا يحصى من الأرواح والأصوات التي فقدت خلال هذه الفترة المأساوية، فإننا ندرك أن مجرد الكلمات والبيانات لا يمكن أن تعيد الحياة التي نحزن عليها. ونحن نعتقد اعتقادا راسخا أن الظروف الحالية تتطلب اتخاذ إجراءات فورية وعاجلة لوقف الإبادة الجماعية المستمرة وإنهاء القمع المنهجي للسكان الفلسطينيين في ظل الاستعمار الاستيطاني والفصل العنصري.

بالإضافة إلى التعبير عن دعمنا الثابت للشعب الفلسطيني في سعيه للحصول على حقه الأساسي في "الحياة" والمطالبة بـ "الحرية"، فإن الغرض من بياننا هو توجيه دعوة للرفاق في انتفاضة 'جين جيان آزادي' إلى الاعتراف بنضالنا وربطه بنضال المقاومة الفلسطينية في كفاحها من أجل الحق في الأرض والحياة والانتماء، وعلى هذا النحو، النضال من أجل تقرير المصير والاستقلال الجسدي، والذي يجب علينا، كنسويات، أن نقدم أصواتنا ودعمنا له.

أ) إلى الرفاق الفلسطينيين نقول:

كأفراد عاشوا في الجغرافيا السياسية المسماة "إيران" وتحت نير النظام الأبوي والإجرامي للجمهورية الإسلامية، ضمن النظام العالمي الرأسمالي العنصري الأوسع، فإننا نعرف العنف في تصويره المتعدد الأوجه، من أشكاله البسيطة إلى أشكاله غير المحسوسة. . ونحن، وخاصة هؤلاء منا الذين وُصفوا بـ "الآخر" وجردوا من إنسانيتهم بسبب قمع الدولة في الجمهورية الإسلامية، أصبحنا على دراية بالطرق التي يجعلنا بها عنف الدولة البنيوي معوقين. أولئك منا الذين تم تصنيفهم وتجريدهم من إنسانيتهم على أنهم "الآخر" في الشتات، على دراية بالأشكال المتعددة والمعقدة من قمع الدولة والاستعمار الذي يحكم وجودنا وينتهكه. باعتبارنا نسويات، فإننا نعلم أن النضال من أجل تحرير المرأة مرتبط بالنضال الجماعي ضد الرأسمالية والإمبريالية، سواء كنا نقاتل من إيران أو الشمال العالمي أو فلسطين. نحن نميزكم كرفيقات ورفاق في سعينا وراء "الحياة" و"الحرية".

نحن نؤمن أنه مثلما تتشابك أنظمة القمع، فمن الضروري أن نربط ونوحد نضالاتنا. لا يوجد تحرر يعرف إلا أن يقول "أنا" ولا توجد حرية إلا إذا كانت لنا جميعًا. لقد تعلمنا درس المقاومة والتضامن ضد أنظمة القمع من أولئك الذين خرجوا إلى الشوارع في فلسطين تحت الاحتلال الإسرائيلي، ورفاقنا في أفغانستان تحت حكم طالبان، وأخواتنا الكرد في روج آفا. جيلاً بعد جيل، تعلمنا المقاومة كممارسة يومية من خلال النضال الفلسطيني. نتذكر باعتزاز أنه في الأيام الأولى لحركة جينا، أعربت رفيقاتنا الفلسطينيات النسويات عن دعمهن الثابت، واعترفن بدور الجمهورية الإسلامية في استغلال نضال الشعب الفلسطيني من أجل الحرية. تذكرنا هذه الروابط بأن التضامن ليس طريقًا أحادي الاتجاه أو انتقائيًا، ولكنه إعلان حقيقي لـ "لا أحد منا حر حتى نصبح جميعًا أحرارًا".

ونحن نعلم أن الطريق إلى التحرر الجماعي لا يمر عبر الاختيار بين ثنائيات زائفة مثل "الإمبريالية العالمية/حكومة الجمهورية الإسلامية"، و"الحكم الاستعماري الإسرائيلي/القوى الرجعية لحماس"، و"معاداة السامية/مناصرة فلسطين"، بل من خلال تفكيك الثنائيات الزائفة. من هذه الثنائيات تماما. لسنوات عديدة، كنا نعتقد أن خيارنا الوحيد هو الاختيار بين "السيئ والأسوأ". اليوم نقول لا بصوت عال وواضح للثنائيات الكاذبة المقدمة لنا، ونقف ضد القمع والقمع بكل أشكاله. إننا نتعلم منكم ومن مقاومتكم دروس الحياة والحرية والإنسانية، وسنقاتل معكم كتفاً بكتف حتى تتحرر فلسطين.

ب) إلى رفاقنا في انتفاضة جينا الثورية نقول:

"المرأة، الحياة، الحرية" كانت دعوتنا لاستعادة الحياة من خلال استعادة أجسادنا. هدير الغضب من أجسادنا المنتهكة والمظلومة سعياً وراء «حياة» ليست كما أملت علينا. إنها فرصة لتخيل خلاف ذلك، ومواصلة إرث هؤلاء المقاتلين من أجل الحرية الذين سبقونا. في العام الماضي، تمكنا من استعادة "الثورة" من الخطاب "الثوري" الفاسد والأبوي للجمهورية الإسلامية. لقد استعدنا "الثورة"، وجسدناها من خلال أعماق أصواتنا الجماعية وأعدنا تعريفها من خلال قيمنا ورغباتنا النسوية. جينا، فك رموز “الثورة”: المرأة، الحياة، الحرية.

ومن واجبنا اليوم أن نسير على نفس الطريق فيما يتعلق بالنضال الفلسطيني وأن نستعيده من خطاب الجمهورية الإسلامية. ومن واجبنا أن نعترف بالنضال من أجل التحرير الفلسطيني كجزء من الخطاب النسوي والمناهض للاستعمار وجوهر انتفاضة جينا. إن التضامن والمقاومة النسوية مع فلسطين لا يعني التوافق مع الروايات المبنية للجمهورية الإسلامية، بل يعني التأمل الصحيح والضروري في مُثُل "الحرية" والحق الأساسي في "الحياة". إنه التضامن الذي، في مواجهة الروايات التي صاغتها الدول من الأعلى، ينسجنا مع الشعب الفلسطيني من الأسفل. ولا ينبغي لنا أن ننسى أن الاحتلال الإسرائيلي لفلسطين، والنضال الفلسطيني من أجل الحرية، يسبق وجود الجمهورية الإسلامية واستيلائها على السلطة في إيران. إن النضال الفلسطيني من أجل الحرية لا يبدأ ولا تحدده الجمهورية الإسلامية. يجب علينا أن نرفض ونتحرر من أغلال الجمهورية الإسلامية من جهة، والقوى الإيرانية القومية واليمينية المتطرفة، وخاصة الملكيين في الشتات، من جهة أخرى، فيما يتعلق بفلسطين. دعونا ندرك مصائرنا المتشابكة ونرسم طريقًا نحو التضامن النسوي الحقيقي العابر للحدود الوطنية مع رفاقنا الأعزاء في فلسطين.

نهتف المرأة، الحياة، الحرية - بالآلاف، وبالملايين - من أجل حرية أجسادنا ورغباتنا ومصائرنا، حتى تتحرر فلسطين!

ملحوظة: هذه ترجمة قريبة ولكنها ليست ترجمة حرفية لبياننا باللغة الفارسية. وذلك لأننا نريد الاعتراف بتعددية التجارب الحياتية عبر اللغات والمناطق الجغرافية والتحدث إليها بين الناشطين النسويين في ثورة جينا.
_______________________________________

نامه همبستگی جمعی از مبارزان «ژن، ژیان، ئازادی» با مردم فلسطین

ما جمعی از مبارزان جنبش «ژن، ژیان، ئازادی» با نوشتن این بیانیه با مردم فلسطین و خصوصاً ساکنین غزه که از هفته‌های گذشته توسط دولت اشغالگر اسرائیل به فجیع‌ترین شکل نسل‌کشی می شوند اعلام همبستگی می‌کنیم. امروز ما عزادار خیل جان‌ها و صداهایی هستیم که طی این نسل‌کشی از دست رفته اند  و می‌دانیم که هیچ کلمه و هیچ تعداد بیانیه‌ای این جان‌‌ها را بازنخواهد گرداند. ما معتقدیم که وضعیت فعلی مستلزم اقدام‌های اضطراری برای پایان‌دادن به نسل‌کشی، آپارتاید و سرکوب نظام‌‌یافته مردم فلسطین است. مقصود ما از نوشتن این بیانیه، علاوه بر اعلام همبستگی با مردم فلسطین و مبارزه آنها برای باز‌پس‌گیری حق «زندگی»، دعوت دیگر مبارزان و متعهدان به جنبش «ژن، ژیان، ئازادی» به اتصال کنش‌ و صدای‌شان به صدای رسای «فلسطین» و حق او بر تن، زمین و سرنوشت خویش است.

i) خطاب به هم‌رزمان فلسطینی‌مان:

ما، مبارزان جنبش ژینا، به عنوان کسانی که در جغرافیای سیاسی به نام «ایران» و زیر یوغ رژیم پدرسالار و سرکوب‌گر جمهوری اسلامی زندگی کرده‌ایم، خشونت را از بدوی‌ترین تا پیچیده‌ترین شکل آن می‌شناسیم. ما، خصوصاً آنهایی از ما که توسط جمهوری اسلامی مهر «دیگری» خورده‌‌ایم و انسانیت‌زدایی شده‌ایم، از رنج رویارویی با خشونت ساختاری آگاهی داریم. ما شما زنان، اعضای جامعه کوئیر و دیگر مبارزان فلسطینی را هم سرنوشت خود می‌دانیم و هم‌زبان‌تان می‌شویم، زبانی آگاه از خشونت و در دفاع از «زندگی» و«آزادی». 

ما معتقدیم همانقدر که نظام‌های سلطه درهم تنیده‌اند، ما نیز باید مبارزات خود را به هم پیوند دهیم. چرا که رهایی تک‌تک ما در گرو رهایی جمعی ماست. ما درس مبارزه و همبستگی در برابر این نظام‌های سلطه را از به خیابان‌آمدن همرزمان فلسطینی‌، مبارزان افغانستانی‌ تحت حکومت طالبان، و خواهران کوردمان در روژاوا آموخته‌ایم. ما نسل‌به‌نسل درس مقاومت را از هم‌رزمان فلسطینی، مقاومت و نوشته‌های‌شان آموخته‌ایم. ما از خاطر نمی‌بریم که یاران فلسطینی ما در آغازین روزهای قیام ژینا، همبستگی تمام و کمال خود را با رهایی ما و پیام «ژن ژیان ئازادی» اعلام کردند و نشان دادند که همبستگی نه یک مسیر یک طرفه و انتخابی، بلکه ابزار رهایی‌بخشی در مقابل هرشکلی از ستم است.

ما می‌دانیم که مسیر رسیدن به این رهایی جمعی، نه از طریق انتخاب بین دوگانه‌های ساختگی مانند «امپریالیسم جهانی/حکومت جمهوری اسلامی»، «حکومت استعماری اسرائیل/نیروی ارتجاعی حماس»، «یهودی‌ستیزی /همبستگی با قربانیان فلسطینی»، بلکه از طریق بر هم‌زدن این دوگانه‌ها می‌گذرد. ما سالهاست که تجربه‌ مواجهه با دوراهی انتخاب بین «بد و بدتر» را داشته‌ایم و امروز محکم‌تر از هر روز به این دوگانه‌های ساختگی و هرگونه نظام سرکوبگری بلند و رسا «نه» می‌گوییم. ما از شما آموخته‌ایم که مقاومت جمعی تنها راه ممکن کردن «زندگی» و شکستن چرخه‌های خشونت است. ما علیه نظام‌های درهم‌تنیده خشونت شانه به شانه شما می‌ایستیم، از شما و مقاومت شما درس «زندگی»، «آزادی» و «انسانیت» می‌آموزیم، همراه با شما تا فلسطینی آزاد می‌جنگیم.

ii) خطاب به هم‌رزمان «ژن، ژیان، ئازادی»:

«ژن‌ ژیان ئازادی» فریاد ما بود برای بازپس‌گیری زندگی به وسیله تن‌هایمان. فرصتی برای مبارزه نه به معنی پیوستن به امری دیکته‌شده ، بلکه فریادی از خشمی انباشته در تن‌های نزیسته و خشونت‌دیده ما، درخواستی برای زندگی به گونه‌ای که هرگز رخصت آن را نداشته‌ایم اما تخیلش را نسل‌به‌نسل تا امروز پرورانده‌ایم. ما در یک سال گذشته توانستیم صورت زمخت و چرکین مفهوم و واژه «انقلاب» را از گفتمان «انقلابی» جمهوری اسلامی بازپس بگیریم. ما «انقلاب» را از نو تعریف کردیم، و بسط دادیم. آن را به اندیشه‌های فمینیستی‌مان پیوند زدیم و از عمق صدا و بدن‌های جمعی به واژه «انقلاب» روحی دوباره دادیم: رمز ما انقلاب ژینا بود. ما با انقلاب ژینا، «زندگی» را فریاد زدیم و معنا کردیم. 

حالا، موظفیم مسیری مشابه را در جهت بازپس‌گیری مفهوم فلسطین از گفتمان جمهوری اسلامی بپیماییم. به عنوان مبارزان انقلاب ژینا، ما موظفیم مبارزه‌ی رهایی بخشی فلسطین را درگفتمان فمینیستی و ضد استعماری خود وارد کنیم. گفتن و زیستن فمینیستی با فلسطین، نه به معنای همراهی با برساخت‌های گفتمانی جمهوری اسلامی، بلکه در تامل در معنای «آزادی» و حق «زندگی» است. ما به خاطر می‌آوریم که عمر اشغال سرزمین فلسطین و مبارزه برای رهایی آن طولانی‌تر از عمر جمهوری اسلامی است. ما به خاطر می‌آوریم که فلسطین با جمهوری اسلامی آغاز و معنا نمی‌شود. ما مصممیم تا مغزهایمان را از زنگار‌های جمهوری اسلامی و نیروهای ملی‌گرا و راست افراطی، خصوصاً سلطنت‌طلبان ساکن در خارج از ایران نسبت به فلسطین رها کنیم. این گامی است در راستای برساختن همبستگی فراملی فمینیستی با هم‌رزمان و هم‌سرنوشتان‌مان در فلسطین.

ما با صدای فراملیتی فمینیستی خود بلند فریاد می‌زنیم:

تا آزادی فلسطین، تا آزادی بدن‌ها، آرزوها، و سرنوشت‌های‌مان، تا ژن، ژیان، ئازادی!

توضیح : متن انگلیسی ترجمه کلمه به کلمه بیانیه ما به فارسی نیست. این انتخاب با هدف به رسمیت شناختن تنوع تجارب کنشگران انقلاب ژینا در جغرافیاهای مختلف و از جمله در دیاسپورا انجام شده است.
_______________________________________

Jin, Jiyan, Azadî as in Free Palestine

We, the undersigned, who have been pleading for Jin Jiyan Azadî in the last year, demand an end to genocide, call for immediate ceasefire, and express our solidarity with the Palestinian people and their liberation struggle.

As we witness genocide being perpetrated by the Israeli state’s occupying forces against Palestinians, overwhelmingly the people of Gaza, as well as the residents of the West Bank, we are filled with anger, pain and devastation. We are deeply troubled by the racist, dehumanising language and hate speech casually broadcasted by the Western media, which has complicitly facilitated the ongoing violence. Sitting in an unspeakable grief for the countless lives and voices lost during this tragic period, we recognise that mere words and statements cannot restore the lives that we mourn. We firmly believe that the present circumstances demand immediate and urgent action to halt the ongoing genocide and end the systematic oppression of the Palestinian population under settler-colonialism and apartheid.

In addition to expressing our firm support for the Palestinian people in their quest for the fundamental right to “life,” and demand for “freedom,” the purpose of our statement is to extend an invitation to our comrades in the Jin Jiyan Azadî uprising to recognise and connect our struggle to that of the Palestinian resistance in its fight for the right to land, life, and belonging, and as such, a fight for self-determination and bodily autonomy which, as feminists, we must lend our voices and support to. 

i) To our Palestinian comrades, we say:

As individuals who have lived in the political geography called “Iran” and under the yoke of the patriarchal and criminal regime of the Islamic Republic, within the broader racist capitalist world order, we know violence in its multifaceted depiction, from its plain to imperceptible forms. We, especially those of us who have been labelled as the "other" and dehumanised by state repression in the Islamic Republic, are acquainted with the ways in which structural state violence renders us disabled. Those of us who have been labelled and dehumanised as the "other" in the diaspora, are familiar with the multiple and intricate forms of state repression and coloniality that govern and violate our existence. As feminists, we know that the struggle for women's liberation is bound to the collective struggle against capitalism and imperialism, whether we are fighting from Iran, the Global North, or Palestine. We discern you as comrades and companions in our pursuit of “life” and “freedom.”

We believe that just as systems of oppression are intertwined, it is imperative that we link and unite our struggles. There is no liberation that only knows how to say “I” and there is no freedom unless it is for all of us. We have learned the lesson of resistance and solidarity against systems of oppression from those who take to the streets in Palestine under Israeli occupation, our‌ comrades in Afghanistan under Taliban rule, and our Kurdish sisters in Rojava. Generation after generation, we have learned resistance as a daily practice through the Palestinian struggle. We remember fondly that in the early days of the Jina movement, our feminist Palestinian comrades expressed their unwavering support , and recognised the Islamic Republic’s hand in exploiting the Palestinian people’s struggle for freedom. These connections remind us that solidarity is not a one-way or selective path, but a true declaration of “none of us are free until all of us are free”.

We know that the path to collective liberation is not through choosing between false dichotomies such as “global imperialism/Islamic Republic government” or “Israeli colonial rule/Hamas reactionary force.” Equally, we recognise the need to avoid the synanimisation of anti-Semitism and pro-Palestine. Instead, it is about dismantling these binaries and oversimplifications altogether. For years, we have been made to believe that our only option is to choose between the “bad and worse.” Today, we say a loud and clear “no” to the false binaries presented to us, and stand against oppression and repression in all its forms. We learn the lessons of “life,” “freedom” and “humanity” from you and your resistance, and we will fight shoulder to shoulder with you until Palestine is free.

ii) To our comrades of the revolutionary Jina uprising, we say: 

“Jin, Jiyan, Azadî” was our call to reclaim life through reclaiming our bodies. A roar of anger from our violated and oppressed bodies in pursuit of “life” not as it has been dictated to us. An opportunity for imagining otherwise, continuing the legacy of those freedom fighters who came before us. In the past year, we have been able to reclaim “revolution” from the rotten and patriarchal “revolutionary” discourse of the Islamic Republic. We reclaimed “revolution,” embodied it through the depths of our collective voices and redefined it through our feminist values and desires. Jina, deciphered “revolution”: Jin Jiyan Azadî.

Today, it is our obligation to walk a similar path in relation to the Palestinian struggle and to reclaim it from the discourse of the Islamic Republic. It is our duty to recognise the struggle for Palestinian liberation as part of the feminist and anti-colonial discourse and essence of the Jina uprising. Feminist solidarity and resistance with Palestine does not mean aligning with the constructed narratives of the Islamic Republic, but a rightful and necessary contemplation on the ideals of “freedom” and the fundamental right to “life.” It is a solidarity that, in opposition to the narratives crafted by states, from above, weaves us to the Palestinian people, from below. Let us not forget that the Israeli occupation of Palestine, and the Palestinian struggle for freedom, predates the Islamic Republic's existence and hold of power in Iran. The Palestinian struggle for freedom neither begins nor is defined by the Islamic Republic. We must reject and free ourselves from the shackles of the Islamic Republic on the one hand, and the nationalist and far-right Iranian forces, especially monarchists in the diaspora, on the other, in relation to Palestine. Let us recognise our intertwined destinies and forge a path towards true transnational feminist solidarity with our dear comrades in Palestine.

We chant Jin Jiyan Azadî - in our thousands, and in our millions - for the freedom of our bodies, desires and destinies, until Palestine is free!

Note: this is a close but not literal translation of our statement in Farsi. This is because we want to acknowledge and speak to the plurality of lived experiences across languages and geographies among feminists in the Jina Revolution.
_______________________________________

Özgür Filistin'e kadar "Jin Jiyan Azadî"

Geçen yıldan bu yana, 'Jin Jiyan Azadî' (Kadın, Yaşam, Özgürlük) çağrısını yükselterek, soykırıma son verilmesini ve acil bir ateşkes çağrısı yaparak Filistin halkının özgürlük mücadelesine dayanışmamızı ifade ettik. İsrail devletinin işgal güçlerinin Filistin halkına, özellikle Gazze halkına ve Batı Şeria'nın sakinlerine yönelik soykırım uygulamalarına şahit oldukça öfke, acı ve yıkım hissediyoruz. Batı medyasının yaydığı rastgele ırkçı, insanlık dışı dil ve nefret söyleminden derinden rahatsızız; bu dil, mevcut şiddeti kolaylaştırmaktadır. Bu trajik dönemde sayısız hayatın ve sesin kayboluşuna karşı tarifsiz bir üzüntü duyuyoruz ve sözlerin ve açıklamaların yasını tuttuğumuz hayatları geri getiremeyeceğinin farkındayız. Mevcut durumun, devam eden soykırımı durdurmak ve Filistin halkının yerleşimci-kolonyalizm ve apartheid altında yaşadığı sistematik baskılara son vermek için acil ve ivedi eylemler gerektirdiğine inanıyoruz.

Filistin halkına yaşam hakkı ve özgürlük taleplerimizde kesin destek sunmanın yanı sıra, açıklamamızın amacı da Jin Jiyan Azadî hareketindeki yoldaşlarımızı Filistin direnişiyle dayanışmamıza katılmaya ve bağ kurmaya davet etmektir. Bu direniş, toprak, yaşam ve aidiyet hakkı için bir mücadeledir ve feministler olarak öz belirleme ve bedensel özerklik mücadelesine sesimizi ve desteğimizi sunmamız gerektiğine inanıyoruz.

Filistinli yoldaşlarımıza şunu söylüyoruz: 'İran' olarak adlandırılan siyasi coğrafyada yaşayan ve İslam Cumhuriyeti'nin patriarkal ve baskıcı rejiminin yanı sıra, daha geniş ırkçı kapitalist dünya düzeninin şiddetini çeşitli şekillerde yaşayan bireyleriz. Özellikle İslam Cumhuriyeti'nde devlet baskısı altında 'ötekileştirilen' ve insanlıktan çıkarılan bizler, yapısal devlet şiddetinin bizi nasıl etkilediğini biliyoruz. Diasporada da 'ötekileştirilen' ve insanlıktan çıkarılan bizler, varlığımızı kısıtlayan ve ihlal eden devlet baskısının ve sömürgeciliğin çok yönlü ve karmaşık yapısını iyi anlıyoruz. Feministler olarak, kadınların özgürlük mücadelesinin, ister İran'da, ister Küresel Kuzey'de, ister Filistin'de olsun, kapitalizme ve emperyalizme karşı kolektif mücadeleye bağlı olduğunu biliyoruz. Sizi, 'yaşam' ve 'özgürlük' arayışımızda yoldaş ve arkadaş olarak görüyor ve bu yolda beraber ilerlemeyi umuyoruz.

"Baskı sistemlerinin iç içe geçtiği gibi, mücadelelerimizi bağlamak ve birleştirmenin de zorunlu olduğuna inanıyoruz. Yalnızca 'ben' diyen bir kurtuluş yoktur; eğer özgürlük hepimiz için değilse, gerçekte hiçbirimiz için de özgürlük yoktur. Filistin'de İsrail işgali altındaki sokaklarda, Taliban yönetimi altındaki Afganistan'da ve Rojava'daki Kürt topluluklarında direniş ve dayanışma dersleri aldık. Kuşaktan kuşağa, Filistin mücadelesi aracılığıyla direnişi günlük bir pratik olarak öğrendik. Jina hareketinin ilk günlerinde, feminist Filistinli yoldaşlarımızın sarsılmaz desteklerini sevgiyle hatırlıyoruz ve İslam Cumhuriyeti'nin Filistin halkının özgürlük mücadelesinden nasıl yararlandığını tanıdıklarını ifade ettiklerini biliyoruz. Bu bağlantılar, dayanışmanın tek yönlü veya seçici olmadığını, ancak 'hepimiz özgür olana kadar hiçbirimiz özgür değiliz' ilkesinin bir gerçek olduğunu hatırlatıyor.

Kolektif kurtuluş yolunun 'küresel emperyalizm/İslam Cumhuriyeti hükümeti', 'İsrail sömürge yönetimi/Hamas reaksiyoner gücü', 'anti-Semitizm/Filistin yanlısı' gibi yanıltıcı ikilikler arasında bir seçim yapma meselesi olmadığını anlıyoruz; bu ikiliklerin tamamen ortadan kaldırılması gerektiğini biliyoruz. Yıllardır bize 'kötü ve daha kötü' arasında bir seçim yapmamız gerektiği öğretildi. Ancak bugün, bize sunulan bu yanıltıcı ikiliklere karşı kesin bir 'hayır' diyoruz ve her türlü baskıya karşı duruyoruz. 'Yaşam', 'özgürlük' ve 'insanlık' derslerini sizden ve direnişinizden öğreniyoruz ve Filistin özgür olana kadar sizinle omuz omuza mücadele edeceğiz.

Devrimci Jina ayaklanmasının yoldaşlarına diyoruz ki:

'Jin, Jiyan, Azadî' çağrımız, bedenlerimizi ve hayatı geri kazanma çabamızdır. Bu, bize dayatılan sınırların ötesinde, ihlal edilmiş ve baskı altındaki bedenlerimizden yükselen öfkeli bir bağırıştır. Bu, öncülerimiz olan özgürlük savaşçılarının mirasını devam ettirme fırsatıdır. Geçen yıl, İslam Cumhuriyeti'nin çürümüş ve ataerkil 'devrimci' söylemini geride bırakarak 'devrim'i geri kazanmayı başardık. 'Devrimi' kolektif seslerimizle somutlaştırdık ve feminist değerlerimiz ve arzularımızla yeniden tanımladık. Jina, 'devrim' kavramını açığa çıkardı: Jin Jiyan Azadî."

Bugün, Filistin mücadelesinin yolunda yürüme ve bunu İslam Cumhuriyeti'nin söyleminden geri kazanma sorumluluğumuz bulunmaktadır. Filistin'in özgürlük mücadelesini, Jina ayaklanmasının feminist ve anti-kolonyal söylemiyle ve özüyle bütünleştirme görevimiz vardır. Feminist dayanışma ve Filistin ile olan direnişimiz, İslam Cumhuriyeti'nin inşa ettiği anlatıları benimsemek anlamına gelmez; daha ziyade, "özgürlük" idealleri ve "yaşam" hakkı üzerine haklı ve zorunlu bir refleksiyondur. Bu dayanışma, devletlerin dayattığı anlatılara karşı, bizi Filistin halkıyla alttan birleştiren bir dayanışmadır. Unutmayalım ki, Filistin'in İsrail işgali altındaki özgürlük mücadelesi, İslam Cumhuriyeti'nin İran'daki varlığından ve politik tutumundan daha önceliklidir. Filistin özgürlük mücadelesi ne başlatılmış ne de İslam Cumhuriyeti tarafından tanımlanmıştır. Bir yandan İslam Cumhuriyeti'nin baskılarını reddetmeli ve özgürleşmeliyiz, diğer yandan Filistin'le bağlantılı olarak, özellikle diasporada olan monarşistler dahil milliyetçi ve aşırı sağ İran güçlerine karşı durmalıyız. Kaderlerimizin iç içe olduğunu kabul edelim ve Filistin'deki değerli yoldaşlarımızla gerçek bir ulusötesi feminist dayanışma yolunda ilerleyelim.

Binlerce, milyonlarca insanla birlikte "Jin, Jiyan, Azadî" diye haykırıyoruz; bedenlerimizin, arzularımızın ve kaderlerimizin özgürlüğü için, Filistin özgür olana dek!

Not: Bu ifademiz Farsça'nın orijinal metnine sadık kalacak şekilde ancak kelimesi kelimesine bir çeviri değildir. Bunun sebebi, Jina Devrimi'ndeki feministler arasında diller ve coğrafyalar boyunca yaşanmış deneyimlerin çeşitliliğini tanımak ve onlara seslenmek istememizdir.
_______________________________________

Jin, Jiyan, Azadî wie in Free Palestine

Wir, die Unterzeichnenden, die wir uns seit einem Jahr für Jin Jiyan Azadî einsetzen, fordern ein Ende des Völkermords, rufen zu einem sofortigen Waffenstillstand auf und bekunden unsere Solidarität mit der Menschen in Palästina und ihre Befreiungskampf.

Wir sind voller Wut, Schmerz und Trauer anngesichts des Genozids, den die Besatzungstruppen des Staates Israel an den Palästinenser*innen, insbesondere an den Bewohner*innen von Gaza und der Westbank verüben.Wir sind zutiefst entsetzt über die rassistische, entmenschlichende Sprache und die hasserfüllte Rhetorik in den westlichen Medien. Wir erkennen und verurteilen auf das Schärfste die Rolle dieser Medien bei der anhaltenden Gewalt in Palästina. Wir trauern um die unzähligen Menschen, die in dieser tragischen Zeit ihr Leben verloren haben, und sind uns bewusst, dass keine Worte und keine Erklärungen,die verlorenen Leben Wiederherstellen können.

Jedoch sind wir der festen Überzeugung, dass die gegenwärtigen Umstände sofortige und dringende Maßnahmen erfordern, um den anhaltenden Völkermord zu stoppen und die systematische Unterdrückung der palästinensischen Bevölkerung durch Siedlerkolonialismus und Apartheid zu beenden.

Mit dieser Erklärung möchten wir nicht nur unsere Unterstützung für den Kampf für das Recht auf ein würdiges "Leben" und die Forderung nach Befreiung von allen Formen der Gewalt zum Ausdruck bringen, sondern auch unsere Mitkämpfer*innen im Aufstand von Jin Jiyan Azadî einladen, diesen Kampf anzuerkennen und ihn mit dem Kampf des palästinensischen Widerstands für das Recht auf Land, Leben und Zugehörigkeit zu verbinden - ein Kampf für Selbstbestimmung und körperliche Autonomie, den wir als Feministinnen mit unserer Stimme unterstützen müssen. 

i) Wir wenden uns an unsere palästinensischen Genoss*innen:

Als Menschen, die in der politischen Geographie namens "Iran" und unter dem Joch des patriarchalischen und mörderischen Regimes der Islamischen Republik gelebt haben, kennen wir Gewalt in ihren vielfältigen Formen, von den offensichtlichen bis zu den unmerklichen.  Wir, insbesondere diejenigen von uns, die durch die staatliche Repression in der Islamischen Republik zu "Anderen" gemacht und damit entmenschlicht wurden, wissen, wie strukturelle staatliche Gewalt uns machtlos macht. Auch diejenigen von uns, die in der Diaspora als "Andere" abgestempelt und entmenschlicht wurden, sind mit den vielfältigen und komplexen Formen staatlicher Unterdrückung und Gewalt vertraut, die unsere Existenz bestimmen und verwunden.

Als Feminist*innen wissen wir, dass der Kampf für die Befreiung unserer Körper  mit dem kollektiven Kampf gegen Kapitalismus und Imperialismus verbunden ist, egal ob wir vom Iran, vom globalen Norden oder von Palästina aus kämpfen. Wir wissen, dass die Systeme der Unterdrückung miteinander verwoben sind und dass es daher notwendig ist, unsere Kämpfe zu verbinden. Es gibt keine Befreiung, die nur für "mich" gilt und es gibt keine Freiheit, wenn sie nicht für uns alle gilt. 

Wir haben die Lektion des Widerstands und der Solidarität gegen Unterdrückungssysteme von denen gelernt, die in Palästina unter israelischer Besatzung auf die Straße gehen, von unseren Genoss*innen in Afghanistan unter der Herrschaft der Taliban und von unseren kurdischen Geschwistern in Rojava.  Generation für Generation haben wir durch diese Kämpfe gelernt, dass Widerstand eine tägliche Praxis ist. 

Wir möchten daran erinnern, dass unsere feministischen palästinensischen Genoss*innen in den ersten Tagen der Jina-Bewegung ihre unerschütterliche Unterstützung für unser Kampf nach Befreiung zum Ausdruck brachten. Wir erinnern uns, dass sie dabei die Hand der Islamischen Republik bei der Ausbeutung des Freiheitskampfes der Bevölkerung in Palästina erkannten.

Diese Verbindungen erinnern uns daran, dass Solidarität kein einseitiger oder selektiver Weg ist, sondern eine reale politische Praxis, die besagt: "Keiner von uns ist frei, bis wir alle frei sind".

Wir wissen, dass der Weg zur kollektiven Befreiung nicht über die Entscheidung zwischen falschen Dualitäten wie "globaler Imperialismus/Islamische Republik", "israelische Kolonialherrschaft/Hamas als reaktionäre Kraft", führt. Wir sind uns auch der Notwendigkeit bewusst, eine Synonymisierung von Antisemitismus und Pro-Palästina zu vermeiden. Es geht darum, diese Binaritäten und groben Vereinfachungen abzuschaffen überwinden.

Wir wissen, dass der Weg zur kollektiven Befreiung nicht über die Entscheidung zwischen falschen Dualitäten geht: "globaler Imperialismus/Islamische Republik", "israelische Kolonialherrschaft/Hamas als reaktionäre Kraft" führt. Ebenso erkennen wir die Notwendigkeit an, die Synonymisierung von Antisemitismus und Pro-Palästina zu vermeiden. Es geht also um die endgültige Abschaffung dieser Binaritäten und Vereinfachungen.  Jahrelang wurde uns eingeredet, wir hätten nur die Wahl zwischen dem "Schlimmen" und dem "Schlimmeren". Heute sagen wir laut und deutlich "Nein" zu diesen Binaritäten, die uns präsentiert werden: Wir sagen ein für alle Male  Nein zur Unterdrückung und Repression in all ihren Formen. 

Wir lernen von euch und eurem Widerstand die Lehren des "Lebens", der "Freiheit" und der "Menschlichkeit" und kämpfen gemeinsam für eure - unsere - Befreiung. 

ii) An unsere Genoss*innen des revolutionären Aufstandes von Jina: 

"Jin, Jiyan, Azadî" war unser Aufruf, das Leben zurückzufordern, indem wir unsere Körper zurückerobern. Ein Aufschrei der Wut aus unseren verletzten und unterdrückten Körpern im Streben nach einem "Leben", das uns nicht aufdiktiert wurde. Eine Gelegenheit, sich etwas anderes vorzustellen und das Vermächtnis der Freiheitskämpfer fortzuführen, die vor uns kamen. 

Letztes Jahr konnten wir die "Revolution" vom verrotteten, patriarchalen "Revolutionsdiskurs" der Islamischen Republik zurückerobern. Wir haben die "Revolution" neu definiert, sie durch die Tiefe unserer kollektiven Stimmen verkörpert und sie mit unseren feministischen Werten und Visionen verbunden. Und der Name Jina wurde zum Schlüssel dieser “Revolution”.

Heute ist es unsere Pflicht, einen ähnlichen Weg für das palästinensische Recht auf Selbstbestimmung und ein Leben in Würde zu beschreiten und es aus dem Diskurs der Islamischen Republik zurückzuholen. Es ist unsere Pflicht, den Befreiungskampf in Palästina als Teil des feministischen und antikolonialen Diskurses und als Essenz des Jina-Aufstands anzuerkennen. 

Feministische Solidarität mit Palästina bedeutet nicht, sich den konstruierten Narrativen der Islamischen Republik anzuschließen, sondern eine legitime und notwendige Rückbesinnung auf die Ideale der "Freiheit" und das Grundrecht auf "Leben".

Es ist eine Solidarität, die uns im Gegensatz zu den Erzählungen der Staaten von oben mit dem palästinensischen Volk von unten verbindet. Vergessen wir nicht, dass die israelische Besatzung Palästinas und der palästinensische Freiheitskampf vor der Existenz und der Machtergreifung der Islamischen Republik im Iran stattfanden. Der palästinensische Freiheitskampf beginnt weder mit der Islamischen Republik noch wird er von ihr definiert. Wir müssen die Ketten der Islamischen Republik auf der einen Seite und der nationalistischen und rechtsextremen Kräfte im Iran, insbesondere der Monarchist*innen in der Diaspora auf der anderen Seite, in Bezug auf Palästina zurückweisen und uns von ihnen befreien. 

Lasst uns unsere miteinander verflochtenen Schicksale erkennen und einen Weg zu einer echten transnationalen feministischen Solidarität mit unseren Kamerad*innen in Palästina finden.

Wir rufen Jin Jiyan Azadî - zu Tausenden und zu Millionen - für die Freiheit unserer Körper, unserer Träume und unseres Schicksals.
_______________________________________

Signed by following individuals and collectives: A-Z